Οι παραδοσιακές παγίδες που χρησιμοποιούνται στις μυοκτονίες , γνωστές και ως ποντικοπαγίδες με ελατήριο, είναι εμπορικά διαθέσιμες και χρησιμοποιούνται ευρέως.
Οι παγίδες κουμπώματος τοποθετούνται κατά μήκος των μονοπατιών που ταξιδεύουν τα τρωκτικά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα ελκυστικό, όπως τροφή ή υλικό φωλιάς.
Όταν ενεργοποιείται ο μηχανισμός ελατηρίου, μια μεταλλική ράβδος κουμπώνει και σκοτώνει το τρωκτικό.
Οι παγίδες κόλλας τοποθετούνται συχνά σε παρόμοιες θέσεις με τις παγίδες. Αφού συναντήσουν την παγίδα, τα ποντίκια ακινητοποιούνται από μια κολλητική επιφάνεια.
Τα τρωκτικά που έχουν παγιδευτεί πεθαίνουν από την υποθερμία αφού δεν μπορούν να κινηθούν και να διατηρήσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους.
Οι παγίδες ζωντανών αλιευμάτων είναι επίσης διαθέσιμες στο εμπόριο. Αυτά απαιτούν από τον ιδιοκτήτη του σπιτιού να απελευθερώσει τα αλιευμένα δείγματα στο φυσικό περιβάλλον και δεν εγγυώνται ότι τα ποντίκια δεν θα επιστρέψουν.
Οι παγίδες που πιάνουν ζωντανά τα ποντίκια είναι σχεδιασμένες για εκείνους τους ιδιοκτήτες σπιτιού που δεν επιθυμούν να σκοτώσουν ποντίκια.
Αυτές οι παγίδες προσελκύουν επίσης ποντίκια μέσω της χρήσης τροφικών δολωμάτων, οπότε μια μεταλλική πόρτα θα κλείσει γρήγορα, αιχμαλωτίζοντας το δείγμα.
Οι ιδιοκτήτες σπιτιού πρέπει στη συνέχεια να απελευθερώσουν τα ποντίκια στη φύση και τα απελευθερωμένα ποντίκια συχνά επανέρχονται στο σπίτι.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα οικιακά ποντίκια δεν είναι εγγενή στις ΗΠΑ και θεωρούνται όχι μόνο κίνδυνοι για την υγεία και το σπίτι, αλλά είναι επίσης εξαιρετικά καταστροφικά για τα αυτόχθονα πτηνά και την άγρια ζωή.
Ανεξάρτητα από τον τύπο, οι ποντικοπαγίδες θεωρούνται πολύ αποτελεσματικές στη σύλληψη και την εξόντωση μεμονωμένων τρωκτικών. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι οι πληθυσμοί των ποντικών αυξάνονται γρήγορα και συχνά απαιτούν πιο ακραία μέτρα καταπολέμησης των παρασίτων.